ابداع ادراک شبه‌انسانی در خودروهای بدون راننده

محققان با طراحی رویکردهای جدید در زمینه سامانه‌های راهبری هوشمند به خودروهای بدون راننده این امکان را می دهند که همانند انسان بتوانند شکل کامل اجسام و مناظر را حتی در صورت پنهان بودن بخشی از تصویر به طور کامل تصور کنند.

به گزارش گروه علم و آموزش ایران اکونومیست از تارنمای تک‌اکسپلور، ربات‌های متحرک چگونه می‌توانند محیط را به‌درستی مشاهده و درک کنند حتی زمانی که بخشی از محیط توسط اشیای دیگر مسدود شده است؟ این یک سوال کلیدی است که برای حرکت ایمن خودروهای خودران (بدون راننده) در شهرهای شلوغ باید حل شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

انسان‌ها قادر هستند ساختارهای فیزیکی را حتی زمانی که بخشی از آنها مسدود هستند و دیده نمی‌شوند را تصور کنند اما الگوریتم‌های هوش مصنوعی در حال حاضر چنین توانایی را ندارند. 

ربات‌های با هوش مصنوعی زمانی که یاد بگیرند محیط آنها چه شکلی است، می‌توانند راه خود را پیدا و مسیر را طی کنند. با این حال تصور ساختارهای کامل اشیا زمانی که بخشی از آنها پنهان است، مانند افراد در ازدحام یا خودروها در ترافیک یک چالش مهم بوده است.

 

 

دکتر آبیناف والادا و یکی از شاگرانش که از محققان رباتیک دانشگاه فرایبورگ هستند، یک گام مهم در مسیر حل این مشکل برداشته‌اند. این دو محقق با رویکردهای جدید در زمینه هوش مصنوعی به سمت حل این مشکل گام برداشته‌اند. 

خودروهای بدون راننده تاکنون از روش دید همه‌نما (panoptic) برای شناخت محیط پیرامونی خود استفاده کرده‌اند که مطابق آن تنها می‌توانند پیکسل‌های مربوط به تصویرهای «مشهود» کامل را شناسایی و ارزیابی کنند اما در رویکرد جدید از شیوه «بخش بخش سازی همه‌نمای آمودال» (amodal panoptic segmentation) استفاده شده است که سامانه هوشمند را قادر به پیش‌بینی و تصور تمامیت شکل اشیاء می کند. 

این محققان می‌گویند این رویکرد جدید در زمینه هوش مصنوعی می‌تواند به طور بالقوه سیستم‌های راهبری هوشمند آینده را متحول کند.

  منبع: خبرگزاری ایرنا برچسب ها: علوم رایانه ، پژوهش ، هوش مصنوعی ، خودرو ، ایالات متحده آمریکا

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: علوم رایانه پژوهش هوش مصنوعی خودرو ایالات متحده آمریکا بدون راننده هوش مصنوعی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۱۹۰۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ابداع روشی تازه برای مبارزه با سرطان؛ تقویت سلول‌های ایمنی

به گزارش «مدیکال اکسپرس»، تنها در سال گذشته بیش از ۶۰۰ هزار نفر در آمریکا بر اثر سرطان جان خود را از دست دادند. پیگیری خستگی‌ناپذیر برای شناخت این بیماری پیچیده موجب پیشرفت پزشکی در ابداع رویه‌های درمانی کمتر تهاجمی و در عین حال موثر شده است.

ایمنی درمانی (ایمنوتراپی) به عنوان یک راه حل احتمالی در حال افزایش است. ایمنی‌درمانی دربرگیرنده استفاده از قدرت سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سلول‌های سرطانی است.

محققان در دانشکده مهندسی دانشگاه کارنگی ملون (آمریکا) راهی برای بهبود و بهسازی یک روش درمانی و تبدیل آن به یک رویه مهم ابداع کرده‌اند. «رونگ تونگ» استادیار مهندسی شیمی با همکاری «ونجون ربکا کای» استادیار علوم و مهندسی مواد، اقدام به بررسی یک روش ایمنی‌درمانی سرطان کرده که از مدت‌ها پیش مورد علاقه محققان بوده است.

این رویکرد شامل فعال سازی سلول‌های ایمنی در بدن و برنامه‌ریزی دوباره آن ها برای حمله و نابودی سلول های سرطانی است. این روش درمانی با پروتئین سایتوکین (cytokine) انجام می شود.

سایتوکین‌ها مولکول های پروتئین کوچکی هستند که به عنوان پیام‌رسان‌های بیوشیمیایی بین‌سلولی عمل می‌کنند و توسط سلول های ایمنی بدن برای هماهنگی پاسخ آن ها آزاد می شوند.

تونگ و کای با همکاری شماری از دانشجویان مهندسی شیمی از یک رویکرد نوآورانه برای بهره برداری از پروتئین های سایتوکین به عنوان یک درمان ایمنی بالقوه استفاده کردند.

بر خلاف روش‌های قبلی، تکنیک ابداعی آن ها تضمین می کند که سایتوکین‌های تحریک کننده سلول های ایمنی بطور موثر برای هفته‌ها در داخل تومورها قرار می‌گیرند و در عین حال ساختار سایتوکین را نیز حفظ می‌کنند.

درمان های کنونی سرطان مانند شیمی درمانی قادر به تمایز بین سلول های سالم و سلول های سرطانی نیستند. تحریک سیستم ایمنی بدن برای حمله به تومورها یک جایگزین امیدوارکننده برای درمان سرطان است.

انتقال سایتوکین‌ها می تواند موجب حرکت و فعالیت سلول های ایمنی در تومور شود اما تحریک بیش از حد سلول های سالم نیز می تواند تاثیرات جانبی شدیدی داشته باشد. هدف این تیم تحقیقاتی یافتن یک توازن بین کشتن سلول های سرطانی در بدن در عین آسیب نزدن به سلول های سالم است.

تونگ و دانشجویان او به منظور تحقق این هدف اقدام به ایجاد ذرات خاصی با اندازه‌های متمایز کردند که به تعیین محلی که دارو باید اثر بگذارد، کمک می کنند. این ذرات ریز طراحی شده اند که در داخل محیط تومور بمانند. کای و دانشجویانش نیز روی سنجش خصوصیات سطحی این ذرات کار کردند.

ترکیب آنتی‌بادی‌های خاص با سایتوکین‌های ذره‌ای برای از میان برداشتن تومورها در این مطالعه موفق عمل کرد. اعضای این تیم تحقیقاتی امیدوارند که نقش و تاثیر آن ها بر تحول ایمنی‌درمانی بخشی از یک کارزار بزرگتر به سمت رویکردهای درمانی سرطان بدون زیان به سلول های سالم باشد.

به گفته آن  ها، این رویکرد جدید الصاق کردن سایتوکین‌ها به ذرات همچنین می تواند در آینده برای انتقال انواع دیگری از داروهای ایمنی‌درمانی استفاده شود.

منبع: خبرگزاری ایرنا